تمام روز داشتم به این فکر می کردم که اگه یه راهی وجود داشته باشه و تو بدونی که با پا گذاشتن به این راه، 50 درصد احتمال داره که به جایی برسی که نه درد هست، نه دلیلی برای درد، نه پیری هست، و نه پایانی بر پیری، و نه زندان، و نه رنج و غم...! اما امکان برگشتن از این راه وجود نداره. آیا حاضر می شم پامو توی اون راه بذارم.
***
آیا مرگ می تونه همون راه باشه؟
-----
پ.ن: من رو بخاطر این مدتی که نبودم ببخشین... جدا عذرخواهم.
پ.ن 2: خداییش افسردگی تو این پستم موج می زنه نه؟ شرمنده دیگه.