لاله‌ها…

 

پدرم می‌گوید آن قدیم‌تر‌ها که لاله هنوز –مثل خون- سرخ بود،
هر کس در باغچه‌ی کوچک خانه‌اش هر چقدر توانست لاله کاشت…
برای دل خودش،
و برای سرخ ماندن وطنش…

بعدها عده‌ای سرخی لاله‌ها را خریدند و هر کس هر چقدر توانست لاله کند و فروخت.

- برای همین است که این روزها کمتر کسی سرخی لاله‌ها را می‌بیند!